آشنایی با دعوای ورود ثالث و نحوه طرح آن + نمونه دادخواست

شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که متوجه شوید یک دعوای حقوقی بین دو شخص در جریان است که شما نیز به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در این دعوا ذی حق هستید. برای مثال، ممکن است دو نفر در خصوص ملکی که متعلق به شماست دعوایی علیه یکدیگر مطرح نموده باشند. در چنین شرایطی، این پرسش به ذهن شما متبادر می شود که چگونه می توانید به این دعوا وارد شده و از حقوق قانونی خویش دفاع نمایید.

قانون آیین دادرسی مدنی در چنین شرایطی این امکان را برای اشخاص در نظر گرفته است تا در صورتی که خود را در دعوای مطروحه بین دو نفر ذی حق می دانند بتوانند با تقدیم دادخواست و طرح دعوای ورود ثالث به این دعوا وارد شده و به عنوان وارد ثالث از حقوق قانونی خود دفاع نمایند. دعوای ورود ثالث از جمله مصادیق دعاوی طاری محسوب می شود که رسیدگی به آن همزمان با دعوای اصلی و در یک دادگاه انجام می شود. طرح این دعوا نیازمند رعایت شرایط و ضوابط قانونی مشخصی است که در ادامه به تفصیل به بررسی آن ها خواهیم پرداخت

دعوای ورود ثالث چیست و چه زمانی مطرح می شود؟

مفهوم دعوای ورود ثالث با ذکر یک مثال قابل توضیح می باشد. فرض کنید که شخص الف اقدام به طرح دعوای مزاحمت ملکی به طرفیت شخص ب نموده است. در چنین شرایطی الف و ب طرفین دعوا هستند، اما شخص ج نیز خود را در این دعوا ذی حق دانسته یا اینکه تصور می کند که در محق شدن یکی از طرفین دعوا ذی حق است. در این حالت، شخص ج که شخص ثالث به شمار می آید می تواند با تقدیم دادخواست ورود ثالث به دعوای بین اشخاص الف و ب وارد شده و دعوای مطروحه از سوی او همزمان با دعوای اصلی مورد رسیدگی قرار گیرد.

به همین اعتبار، ماده 130 قانون آیین دادرسی مدنی مقرر داشته است که: «هرگاه شخص ثالثی در موضوع دادرسی اصحاب دعوای اصلی برای خود مستقلاً حقی قائل باشد و یا خود را در محق شدن یکی از طرفین ذی نفع بداند، می تواند تا وقتی که ختم دادرسی اعلام نشده است وارد دعوا گردد …»

انواع ورود ثالث: تفاوت های آن ها با ذکر مثال

با توجه به تعریف ارائه شده از دعوای ورود ثالث در ماده 130 قانون آیین دادرسی مدنی، دعوای ورود ثالث به دو نوع مختلف به ترتیب زیر قابل تقسیم می باشد:

1 . ورود ثالث اصلی

قسمت نخست ماده 130 قانون آیین دادرسی مدنی مقرر داشته است که شخص ثالثی که در فرایند رسیدگی به دعوای اصلی مستقلاً برای خود حق قائل باشد می تواند به عنوان وارد ثالث اقدام به طرح دعوای ورود ثالث نماید. برای مثال، اگر مالک نیمی از ملک استیجاری اقدام به طرح دعوای تخلیه ملک به طرفیت مستأجر نماید، مالک نیمی دیگر از ملک نیز مستقلاً در این خصوص ذی حق بوده و می تواند اقدام به طرح دعوای ورود ثالث نماید. در چنین شرایطی، دعوای ورود ثالث از نوع ورود ثالث اصلی به شمار می آید؛ چرا که شخص ثالث مستقل از طرفین دعوای اصلی در این خصوص ذی حق بوده است.

 2 . ورود ثالث تبعی (غیراصلی/ کمکی/ تقویتی)

مطابق قسمت دوم ماده 130 قانون آیین دادرسی مدنی، شخص ثالث در صورتی که خود را در محق شدن یکی از طرفین دعوای اصلی ذی حق بداند نیز می تواند اقدام به طرح دعوای ورود ثالث نماید. برخلاف دعوای ورود ثالث اصلی، در چنین شرایطی شخص ثالث به علت کمک به تقویت موضع یکی از طرفین در فرایند دادرسی اقدام به طرح دعوای ورود ثالث می نماید. برای مثال، اگر مستأجر اول اقدام به انتقال ملک به دیگری نماید و موجر به همین علت اقدام به طرح دعوای تخلیه ملک به طرفیت مستأجر اول نماید، مستأجر دوم در محق شدن مستأجر اول ذی نفع است و به همین علت می تواند اقدام به طرح دعوای ورود ثالث از نوع تبعی نماید.

مبنای حقوقی دعوای ورود ثالث

قانونگذار در به رسمیت شناختن امکان طرح دعوای ورود ثالث در فرایند رسیدگی به دعاوی به دو هدف خاص توجه داشته است. در واقع، این موارد را می توان مبنای قانونی به رسمیت شناخته شدن دعوای ورود ثالث دانست. این موارد عبارتند از:

1 . پیشگیری از ورود ضرر احتمالی: رسیدگی به یک دعوا بدون توجه به موارد پیرامونی آن ممکن است موجب ورود ضرر به اشخاص ثالث شده است و بعدها همین اشخاص درصدد طرح دعاوی دیگری برآیند. حال آن که اگر اشخاص ثالث بتوانند در فرایند رسیدگی به دعوای اصلی وارد شده و از حقوق خود دفاع نمایند، از ورود ضرر به آن ها و طرح دعاوی احتمالی در آینده پیشگیری خواهد شد.

2 . تحدید و استثناء بر اصل نسبی بودن دعاوی: مطابق اصل نسبیت دعاوی، تعهدات و آرای دادگاه ها تنها نسبت به طرفین دعوا موضوعیت دارند. در حالی که با ورود ثالث به دعوا این اصل شامل استثناء شده و شخص ثالث نیز مانند طرفین دعوا در خصوص تعهدات و احکام صادره از دادگاه ذی نفع خواهد شد.

مهلت طرح دعوای ورود ثالث

اشخاص ثالث به منظور طرح دعوای ورود ثالث بایستی به مهلت زمان قانونی طرح این دعوا توجه داشته باشند. قانونگذار برای طرح این دعوا مهلت زمانی نسبتاً طولانی در نظر گرفته است. با این حال، رعایت این مهلت زمانی ضروری است و امکان طرح دعوای ورود ثالث خارج از این مهلت وجود ندارد.

به موجب ماده 130 قانون آیین دادرسی مدنی، دعوای ورود ثالث تا پیش از اعلام ختم دادرسی قابل طرح می باشد. در این خصوص تفاوتی ندارد که رسیدگی در مرحله بدوی قرار داشته باشد یا در مرحله تجدیدنظر. در هر صورت، تا پیش از اعلام ختم دادرسی امکان طرح این دعوا وجود دارد.

طرح دعوای ورود ثالث در مرحله فرجام خواهی

فرجام خواهی از جمله طرق اعتراض به آرای قطعی صادره از دادگاه تجدیدنظر است. اعتراض به آرای قطعی دادگاه های تجدیدنظر در مرحله فرجام خواهی در دیوان عالی کشور انجام می شود. در این مرحله، دیوان عالی کشور صرفاً به بررسی شکلی آرای صادره می پردازد و به ماهیت دعوا ورود پیدا نمی کند. به همین خاطر، شخص ثالث در مرحله فرجام خواهی نمی تواند اقدام به طرح دعوای ورود ثالث نموده و به صورت استقلالی یا تبعی خود را ذی حق معرفی نماید.

طرح دعوای ورود ثالث در دیوان عدالت اداری

دیوان عدالت اداری از جمله مراجع قضایی است که صلاحیت رسیدگی به شکایات مردم از مراجع یا مأمورین دولتی و قوانین و آیین نامه های دولتی را دارد. هر شخصی می تواند در این نهاد طرح دعوا نماید. طرح دعوا در دیوان عدالت اداری مستلزم رعایت شرایط قانونی مندرج در قانون دیوان عدالت اداری است.

با توجه به اینکه تشریفات طرح دعوا و رسیدگی به آن در دیوان عدالت اداری متفاوت از دیگر مراجع قضایی است، احکام مربوط به امکان طرح دعوای ورود ثالث در دیوان عدالت اداری نیز در ماده 55 قانون دیوان عدالت اداری بیان شده است. مطابق این ماده، هر شخصی که خود را در دعاوی مطروحه در دیوان عدالت اداری ذی حق بداند می تواند با تقدیم دادخواست ورود ثالث اقدام به طرح دعوای ورود ثالث نماید.

شرایط طرح دعوای ورود ثالث

دادخواست ورود ثالث زمانی پذیرفته می شود که شرایط اساسی صحت این دعوا رعایت شده باشد. این شرایط عبارتند از:

1 . شخص ثالث بایستی مهلت زمان قانونی طرح دعوای ورود ثالث را رعایت کرده باشد و این دعوا را صرفاً تا پیش از اعلام ختم دادرسی دعوای اصلی طرح نماید.

2 . شخص ثالث زمانی می تواند اقدام به طرح دعوای ورود ثالث نماید که در دعوای اصلی ذی نفع باشد، خواه به صورت مستقل و خواه به صورت تبعی.

3 . وارد ثالث علاوه بر ذی نفع بودن در دعوای اصلی، بایستی اهلیت قانونی لازم برای طرح دعوا را نیز دارا باشد.

4 . دعوای ورود ثالث زمانی پذیرفته می شود که این دعوا با دعوای اصلی مرتبط بوده یا دارای منشأ واحد با یکدیگر باشند.

5 . در فرایند تنظیم دادخواست ورود ثالث بایستی کلیه شرایط قانونی دادخواست (مندرج در مواد 51، 52، 130 و 131 قانون آیین دادرسی مدنی) رعایت شده باشد.

6 . دادخواست ورود ثالث بایستی به تعداد اصحاب دعوای اصلی به علاوه یک نسخه تهیه و تقدیم دادگاه شود.

چگونه دادخواست ورود ثالث تنظیم و ثبت می شود؟

همانطور که پیش تر نیز اشاره شد، طرح دعوای ورود ثالث مانند هر دعوای دیگری مستلزم تقدیم دادخواست است و در تنظیم این دادخواست بایستی کلیه شرایط قانونی رعایت شود. شخص ثالث به عنوان خواهان بایستی دادخواست ورود ثالث را به طرفیت طرفین دعوای اصلی به تعداد اصحاب دعوای اصلی به علاوه یک نسخه تنظیم کرده و آن را تقدیم دادگاه رسیدگی کننده به دعوای اصلی نماید.

امروزه با شروع به کار سامانه ثنا، فرایند ثبت دادخواست ها به صورت الکترونیکی و از طریق این سامانه انجام می شود. به این منظور، اشخاص بایستی در این سامانه ثبت نام کرده و صفحه کاربری شخصی خود را در این سامانه ایجاد نمایند. سپس می توانند با مراجعه به یکی از دفاتر خدمات قضایی الکترونیک دادخواست ورود ثالث را از طریق صفحه کاربری خود در سامانه ثنا به ثبت برسانند.

هزینه طرح دعوای ورود ثالث چقدر است و چگونه پرداخت می شود؟

طرح دعوای ورود ثالث مستلزم پرداخت هزینه دادرسی از سوی خواهان (وارد ثالث) است. خواهان دعوای ورود ثالث، صرف نظر از اینکه دعوای خود را در مرحله بدوی یا تجدیدنظر طرح نموده باشد یا اینکه دعوا از نوع ورود ثالث اصلی باشد یا تبعی، موظف است هزینه دادرسی دعوای ورود ثالث را معادل با هزینه دادرسی دعوای اصلی پرداخت نماید.

به دعوای ورود ثالث در چه دادگاهی رسیدگی خواهد شد؟

یکی از شرایط اساسی طرح دعوای ورود ثالث، مرتبط بودن این دعوا با دعوای اصلی یا دارا بودن منشأ واحد بین این دعاوی است. از طرف دیگر، مبنای به رسمیت شناخته شدن این دعاوی نیز جلوگیری از ورود ضرر به اشخاص است. مجموع این عوامل اقتضاء می کند که رسیدگی به دعوای ورود ثالث در دادگاهی انجام شود که صلاحیت رسیدگی به دعوای اصلی را دارد. در این خصوص، تفاوتی نمی کند که دعوای اصلی در مرحله بدوی قرار داشته باشد یا تجدیدنظر. در هر صورت، رسیدگی به دعوای ورود ثالث همراه با دعوای اصلی در همان دادگاه، خواه دادگاه بدوی یا تجدیدنظر، انجام خواهد شد.

ترتیب رسیدگی به دعوای ورود ثالث

پس از ثبت دادخواست ورود ثالث در سامانه ثنا، دادخواست مربوطه به صورت خودکار به دادگاهی ارجاع می شود که صلاحیت رسیدگی به دعوای اصلی را دارد. رسیدگی به دعوای ورود ثالث و دعوای اصلی به صورت همزمان انجام می شود، به همین خاطر طبق ماده 132 قانون آیین دادرسی مدنی وقت رسیدگی به خواهان (وارد ثالث) نیز ابلاغ می شود تا در موعد مقرر در جلسه رسیدگی حاضر شود. چنانچه پس از ثبت دادخواست ورود ثالث مدت زمان کافی برای ابلاغ وقت رسیدگی به وارد ثالث وجود نداشته باشد، وقت جلسه دادرسی تغییر کرده و تاریخ جدید جلسه دادرسی به طرفین دعوای اصلی و وارد ثالث ابلاغ خواهد شد.

رسیدگی به دعوای ورود ثالث، بسته به اینکه در مرحله بدوی انجام شود یا در مرحله تجدیدنظر، تابع تشریفات رسیدگی در همان مرحله می باشد.

موارد تفکیک دعوای ورود ثالث از دعوای اصلی

با وجود آن که رسیدگی به دعوای ورود ثالث به صورت همزمان و همراه با دعوای اصلی انجام می شود؛ اما در چند مورد استثنایی این دعوا از دعوای اصلی تفکیک شده و به صورت جداگانه مورد رسیدگی قرار می گیرد. این موارد عبارتند از:

1 . مطابق قسمت نخست ماده 133 قانون آیین دادرسی مدنی، چنانچه دادگاه احراز کند که دعوای ثالث با هدف تبانی بین شخص ثالث و یکی از طرفین دعوای اصلی مطرح شده باشد، دادگاه این دعوا را از دعوای اصلی تفکیک کرده و آن را جداگانه مورد رسیدگی قرار خواهد داد.

2 . همچنین، ماده 133 قانون آیین دادرسی مدنی در ادامه مقرر داشته است که اگر دعوای ورود ثالث به منظور تأخیر در رسیدگی طرح شده و دادگاه آن را احراز نماید، می تواند آن را از دعوای اصلی تفکیک کرده و جداگانه مورد رسیدگی قرار دهد.

3 . با توجه به اینکه یکی از شرایط اساسی طرح دعوای ورود ثالث وجود ارتباط بین این دعوا و دعوای اصلی است، در صورتی که دادگاه احراز نماید که بین دعاوی ارتباطی وجود نداشته و رسیدگی به دعوای اصلی منوط به رسیدگی به دعوای ورود ثالث نیست، این دعاوی را از یکدیگر تفکیک کرده و به هر یک به صورت جداگانه رسیدگی خواهد نمود.

تأثیر رد دعوای اصلی بر رسیدگی به دعوای ورود ثالث

همانطور که بیان شد، دعوای ورود ثالث از جمله دعاوی طاری است که رسیدگی به آن به صورت همزمان با دعوای اصلی و در یک دادگاه واحد به عمل می آید. در نتیجه، رد دعوای اصلی به هر دلیل و صدور قرارهای عدم استماع دعوا، رد دعوا، ابطال دادخواست و غیره به صورت مستقیم بر دعوای اصلی نیز تأثیرگذار خواهد بود. با این حال، این موضوع نسبت به هر یک از انواع دعوای ورود ثالث اصلی و تبعی متفاوت خواهد بود.

چنانچه دعوای ورود ثالث از نوع تبعی باشد، رد دعوای اصلی موجب رد دعوای ورود ثالث نیز خواهد شد و رسیدگی به هر دو پرونده به صورت کلی خاتمه می یابد. چرا که شخص ثالث با تقدیم دادخواست ورود ثالث تبعی مستقلاً خود را ذی حق ندانسته و صرفاً خود را در صورت محق شدن یکی از طرفین ذی نفع می دانسته است. اما در صورتی که دعوای ورود ثالث از نوع اصلی باشد، با رد دعوای اصلی، نسبت به دادخواست ورود ثالث مستقلاً رسیدگی خواهد شد. زیرا در چنین موردی، شخص ثالث مستقلاً خود را ذی حق دانسته و شایسته است که دادگاه به این موضوع رسیدگی نماید.

تفاوت دعوای ورود ثالث و اعتراض ثالث

ورود ثالث و اعتراض ثالث از جمله مفاهیم مهم آیین دادرسی مدنی است که در بسیاری از موارد به اشتباه یکسان انگاشته می شوند. این در حالی است که این دو مفهوم کاملاً متمایز از یکدیگر بوده و هر یک کارکرد جداگانه ای دارند.

مطابق توضیحاتی که بیان شد، دعوای ورود ثالث در طول فرایند دادرسی (پیش از اعلام ختم دادرسی) از سوی شخص ثالثی قابل طرح است که به صورت مستقل یا تبعی خود را در دعوای مطروحه ذی حق می داند؛ در حالی که امکان اعتراض ثالث در طول فرایند دادرسی وجود ندارد. هر شخص ثالثی که در نتیجه صدور حکم به حقوق یا منافع وی ضرری وارد شده باشد، می تواند در قالب اعتراض ثالث نسبت به رأی صادره از جانب دادگاه اعتراض نماید.

علاوه بر این، در طرح دعوای ورود ثالث شخص ثالث موظف است که ذی حق بودن خود در دعوای مطروحه را اثبات نماید، در حالی که در اعتراض ثالث شخص ثالث صرفاً بایستی ورود ضرر و زیان به خود در اثر صدور حکم مربوطه را به اثبات برساند.

تفاوت دعوای ورود ثالث و جلب ثالث

دعاوی ورود ثالث و جلب ثالث هردو از جمله دعاوی طاری هستند که امکان ورود اشخاص ثالث به فرایند دادرسی را فراهم می آورند. این دعاوی غالباً به صورت همزمان با دعوای اصلی و در یک دادگاه واحد مورد رسیدگی قرار می گیرند. با این حال، از چند منظر متفاوت از یکدیگر هستند. این موارد عبارتند از:

1 . طرفین دعوا: دعوای ورود ثالث از جانب شخص ثالث به طرفیت طرفین دعوای اصلی مطرح می شود. به این معنا که شخص ثالث به عنوان خواهان دعوای ورود ثالث و طرفین دعوای اصلی به عنوان خوانده این دعوا شناخته می شوند. اما دعوای جلب ثالث از جانب یکی یا هردو طرف دعوای اصلی به طرفیت شخص ثالث طرح می شود. یعنی اینکه طرفین دعوای اصلی به عنوان خواهان و شخص ثالث به عنوان خوانده شناخته می شود.

2 . مهلت زمان طرح دعوا: طرفین دعوای اصلی به منظور طرح دعوای جلب ثالث تنها تا پایان نخستین جلسه دادرسی فرصت دارند و پس از گذشت این مدت امکان طرح دعوای جلب ثالث منتفی خواهد شد. در حالی که اشخاص ثالث برای طرح دعوای ورود ثالث مهلت زمان بیشتری داشته و تا پیش از اعلام ختم دادرسی، در هر یک از مراحل بدوی یا تجدیدنظر، می توانند دادخواست ورود ثالث را تقدیم دادگاه نمایند.

امکان یا عدم امکان طرح دو یا چند دعوای ورود ثالث نسبت به یک دعوا

ممکن است در فرایند رسیدگی به یک دعوا دو یا چند نفر به صورت مستقل یا تبعی خود را ذی حق دانسته و درصدد طرح دعوای ورود ثالث برآیند. در چنین مواردی، این پرسش مطرح می شود که آیا پس از طرح یک دعوای ورود ثالث از سوی یک شخص آیا امکان طرح مجدد دعوای ورود ثالث از سوی اشخاص دیگری وجود دارد یا خیر؟

اداره کل حقوقی قوه قضائیه به موجب یکی از نظریات مشورتی خود در پاسخ به این پرسش مقرر داشته است که بر اساس مواد 130 و 134 قانون آیین دادرسی مدنی امکان طرح دعوای ورود ثالث نسبت به دعوایی که سابقاً شخص ثالث دیگری به آن وارد شده است وجود دارد. در چنین شرایطی، وارد ثالث سابق نیز جزو طرفین دعوا محسوب شده و بایستی جزو خواندگان دعوای ورود ثالث قرار گیرد.

اشتباهات رایج در طرح دعوای ورود ثالث

خواهان دعوای ورود ثالث بایستی همواره نسبت به رعایت شرایط قانونی مربوط به تنظیم دادخواست و طرح این دعوا دقت داشته باشد تا خواسته وی مورد قبول دادگاه واقع شده و به صورت همزمان با دعوای اصلی مورد رسیدگی قرار گیرد. از جمله اشتباهات رایجی که برخی از افراد در طرح دعوای ورود ثالث مرتکب شده و باعث می شوند که به دعوای ایشان همراه با دعوای اصلی رسیدگی نشود می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• عدم رعایت مهلت قانونی طرح دعوای ورود ثالث: بایستی توجه داشت که دعوای ورود ثالث صرفاً تا پیش از اعلام ختم دادرسی امکانپذیر است و طرح این دعوا پس از گذشت این مدت ممکن نخواهد بود.
• عدم وجود ارتباط بین دعوای ورد ثالث و دعوای اصلی: دعوای ورود ثالث زمانی پذیرفته خواهد شد که مرتبط با دعوای اصلی باشد. در غیر این صورت، محکوم به رد خواهد شد یا اینکه به آن دعوا به صورت جداگانه رسیدگی می گردد.

نمونه آماده دادخواست ورود ثالث (قابل ویرایش)

مشخصات خواهان (وارد ثالث): ……….

مشخصات خوانده (طرفین دعوای اصلی): ……….

اطلاعات وکیل [در صورت وجود]: ………..

خواسته: تقاضای ورود ثالث در پرونده به شماره کلاسه ……

دلایل و منضمات: محتویات پرونده به شماره کلاسه یاد شده، رونوشت برابر با اصل سند مالکیت و …

شرح دادخواست:

ریاست محترم دادگاه عمومی حقوقی شهرستان …….

با عرض سلام و احترام

اینجانب ………… فرزند …….. به موجب سند مالکیت رسمی شماره …… که رونوشت برابر اصل آن ضمیمه پرونده شده است، مالک یک قطعه زمین به متراژ ….. به شماره پلاک ثبتی …… هستم. علی رغم وجود سند مالکیت اینجانب بر زمین فوق الذکر، آقا / خانم ……….. به صورت فضولی اقدام به فروش این زمین به آقا / خانم …….. در تاریخ …… نموده است. به دنبال این موضوع، به موجب پرونده شماره کلاسه ….. خریدار محترم در تاریخ …… اقدام به طرح دعوای الزام به ثبت سند رسمی به طرفیت فروشنده فضولی نموده است.

فلذا با توجه به توضیحات فوق، اینجانب تقاضای رسیدگی به دادخواست ورود ثالث به پرونده شماره کلاسه …..، حضور در جلسات رسیدگی به پرونده فوق الذکر و صدور حکم مقتضی را دارم.

با تشکر و تجدید احترام

نام و امضای خواهان

تاریخ

چرا برای ورود ثالث بهتر است وکیل بگیرید؟

طرح دعوای ورود ثالث و حضور در جلسات رسیدگی نیازمند داشتن دانش و اطلاعات تخصصی حقوقی و آشنایی با فرایند دادرسی است. متأسفانه در بسیاری از موارد، افراد به علت نداشتن دانش و اطلاعات کافی از طرح دعوای ورود ثالث اجتناب کرده و همین مسئله باعث تضییع حقوق آن ها یا دیگر اشخاص خواهد شد. این در حالی است که اگر هر فردی در جریان رسیدگی به یک دعوا خود را ذی حق بداند به سادگی می تواند با تقدیم دادخواست ورود ثالث به آن دعوا وارد شده و دلایل و مدارک کافی را به منظور اثبات ادعا و احقاق حقوق خود ارائه نماید.

از این رو، افراد می توانند با دریافت مشاوره و راهنمایی صحیح از یک وکیل متخصص به صورت اصولی و قانونی دعوای ورود ثالث را طرح نمایند. یک وکیل متخصص می تواند در فرایند تهیه و تنظیم دادخواست، حضور در جلسات رسیدگی و ارائه دفاعیات لازم از موکل خود نقش مؤثری داشته و به موکل خود کمک کند تا حقوق قانونی خویش را به درستی مطالبه و دریافت نماید.

سخن نهایی

مطابق اصل نسبیت دعاوی، تعهدات قراردادی و احکام صادره از دادگاه ها تنها نسبت به طرفین دعوا موضوعیت دارد. با این حال، قانونگذار این امکان را برای اشخاص به رسمیت شناخته است تا برخلاف اصل نسبیت دعاوی چنانچه خود را در فرایند رسیدگی به هر دعوایی ذی حق دانستند بتوانند به آن ورود نمایند. این امکان قانونی در اصطلاح، ورود ثالث نامیده می شود. هر شخصی که در فرایند رسیدگی به یک دعوا مستقلاً خود را ذی حق دانسته یا اینکه خود را در محق شدن یکی از طرفین دعوا ذی حق بداند می تواند تا پیش از اعلام ختم دادرسی با تقدیم دادخواست ورود ثالث به طرفیت طرفین دعوای اصلی به آن دعوا ورود یابد.

پس از تقدیم دادخواست ورود ثالث از سوی شخص ثالث، دادخواست مربوطه به دادگاه رسیدگی کننده به دعوای اصلی ارجاع شده و علی الاصول این دادگاه به صورت همزمان رسیدگی به دعوای اصلی و ورود ثالث را انجام می دهد. شخص ثالث برای طرح این دعوا موظف است تا کلیه شرایط قانونی مربوط به تقدیم دادخواست را به شرح مندرج در این گفتار رعایت نماید.

وکیل سوال – مرجع تخصصی مشاوره و خدمات حقوقی

وکیل سوال یک پلتفرم تخصصی در حوزه مشاوره و خدمات حقوقی است که تحت مدیریت خانم ام البنین تنکابنی رضایی فعالیت می کند. هدف ما ارائه اطلاعات حقوقی دقیق و ارائه خدمات تخصصی وکالت در زمینه های مختلف، از جمله دعاوی کیفری و حقوقی، امور قراردادی، جرایم سایبری، دعاوی ارزی و مالی، وکالت در امور ثبتی و ملکی است.

اگر به دنبال تنظیم وکالت نامه ای جامع و بی نقص هستید، وکیل سوال با دانش تخصصی و تجربه حقوقی گسترده، همراه شما خواهد بود.

همین حالا مشاوره بگیرید و وکالت نامه ای مطمئن تنظیم کنید!