صدور اجرائیه و حکم جلب، امکان جلب محکوم علیه در دادگاه حقوقی دیگر

تعریف مسائل حقوقی درباره صدور اجرائیه و حکم جلب، امکان جلب محکوم علیه در دادگاه حقوقی دیگر

صدور اجرائیه در دعاوی حقوقی، سندی رسمی است که به موجب آن، فرد محکوم شده (محکوم علیه) مکلف می شود ظرف مدت معینی حکم دادگاه را اجرا کند. اگر محکوم علیه از اجرای حکم امتناع کند، دادگاه به درخواست محکوم له (فردی که حکم به نفع او صادر شده) حکم جلب صادر می کند. حکم جلب، سندی است که به موجب آن، ضابطان دادگستری (مانند پلیس) مکلف می شوند محکوم علیه را دستگیر و به دادگاه تحویل دهند.

امکان جلب محکوم علیه در دادگاه حقوقی دیگر، به عنوان یک قاعده کلی وجود ندارد. به این معنا که دادگاه حقوقی نمی تواند بدون درخواست محکوم له، حکم جلبی صادر کند که در دادگاه دیگری اجرا شود. با این حال، در برخی موارد استثنایی، دادگاه حقوقی می تواند در صورت درخواست محکوم له، حکم جلبی صادر کند که در دادگاه حقوقی دیگری اجرا شود.

راه حل های ممکن برای موضوع صدور اجرائیه و حکم جلب، امکان جلب محکوم علیه در دادگاه حقوقی دیگر

در صورتی که محکوم علیه از اجرای حکم دادگاه حقوقی امتناع کند و محکوم له قصد جلب وی را داشته باشد، چند راه حل ممکن وجود دارد:

• درخواست صدور حکم جلب از دادگاه صادرکننده حکم: محکوم له می تواند از دادگاهی که حکم را صادر کرده است، درخواست صدور حکم جلب کند. در این صورت، دادگاه صادرکننده حکم، حکم جلب را صادر می کند و ضابطان دادگستری موظف به اجرای آن هستند.
• درخواست صدور حکم جلب از دادگاه محل اقامت محکوم علیه: محکوم له می تواند از دادگاه محل اقامت محکوم علیه، درخواست صدور حکم جلب کند. در این صورت، دادگاه محل اقامت محکوم علیه، حکم جلب را صادر می کند و ضابطان دادگستری محل اقامت محکوم علیه موظف به اجرای آن هستند.
• درخواست صدور حکم جلب از دادگاه حقوقی دیگر: در برخی موارد استثنایی، محکوم له می تواند از دادگاه حقوقی دیگری، درخواست صدور حکم جلب کند. این درخواست باید با ذکر دلیل موجه همراه باشد. دادگاه حقوقی دیگر، در صورت احراز دلیل موجه، حکم جلب را صادر می کند و ضابطان دادگستری موظف به اجرای آن هستند.

نکات مهم باید که راجب صدور اجرائیه و حکم جلب، امکان جلب محکوم علیه در دادگاه حقوقی دیگر باید در نظر گرفت

در خصوص صدور اجرائیه و حکم جلب، امکان جلب محکوم علیه در دادگاه حقوقی دیگر، نکات مهمی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد:

• صدور حکم جلب، آخرین راه حل برای وادار کردن محکوم علیه به اجرای حکم دادگاه است.
• حکم جلب، فقط در صورتی صادر می شود که محکوم علیه از اجرای حکم دادگاه امتناع کند.
• محکوم علیه می تواند با پرداخت محکوم به (مبلغ یا موضوعی که به موجب حکم دادگاه به نفع محکوم له صادر شده است)، از صدور حکم جلب جلوگیری کند.
• محکوم علیه می تواند با ارائه دلایل موجه، از دادگاه درخواست تقسیط محکوم به یا اعسار (ناتوانی در پرداخت) کند.

ماده های قانونی مرتبط با صدور اجرائیه و حکم جلب، امکان جلب محکوم علیه در دادگاه حقوقی دیگر

• ماده 30 قانون اجرای احکام مدنی: در صورتی که محکوم علیه از اجرای مفاد اجرائیه خودداری کند، محکوم له می تواند از دادگاه صادرکننده حکم یا دادگاه محل اقامت محکوم علیه درخواست صدور حکم جلب نماید.
• ماده 31 قانون اجرای احکام مدنی: در صورتی که محکوم علیه در خارج از حوزه قضایی دادگاه صادرکننده حکم یا دادگاه محل اقامت خود باشد، محک