نحوه توقیف عملیات اجرایی قلع وقمع دادگاه بعد از ۶ سال

تعریف مسائل حقوقی درباره نحوه توقیف عملیات اجرایی قلع وقمع دادگاه بعد از ۶ سال

عملیات اجرایی قلع وقمع دادگاه پس از گذشت ۶ سال از صدور حکم قطعی، مشمول مرور زمان اجرایی می شود و دیگر قابل اجراء نیست. در این حالت، محکوم علیه می تواند با استناد به مرور زمان اجرایی، از اجرای حکم جلوگیری کند. با این حال، در برخی موارد ممکن است بتوان عملیات اجرایی را متوقف کرد، حتی اگر مشمول مرور زمان شده باشد.

راه حل های ممکن برای موضوع نحوه توقیف عملیات اجرایی قلع وقمع دادگاه بعد از ۶ سال

یکی از راه های ممکن برای توقیف عملیات اجرایی، درخواست صدور دستور موقت از دادگاه است. دستور موقت، حکمی است که دادگاه به صورت موقت و بدون رسیدگی به ماهیت دعوا صادر می کند تا از ورود خسارت بیشتر به خواهان جلوگیری کند. در صورتی که خواهان بتواند ثابت کند که اجرای حکم قلع وقمع منجر به ورود خسارت جبران ناپذیر به وی خواهد شد، دادگاه می تواند دستور موقت مبنی بر توقف عملیات اجرایی را صادر کند.

راه دیگر برای توقیف عملیات اجرایی، درخواست تامین خواسته است. تامین خواسته، اقدامی است که به موجب آن، خواهان از دادگاه می خواهد تا مال یا اموالی از محکوم علیه را به عنوان تضمین برای اجرای حکم احتمالی توقیف کند. در صورتی که خواهان بتواند ثابت کند که محکوم علیه قصد دارد اموال خود را از دسترس وی خارج کند، دادگاه می تواند دستور تامین خواسته را صادر کند.

نکات مهم باید که راجب نحوه توقیف عملیات اجرایی قلع وقمع دادگاه بعد از ۶ سال باید در نظر گرفت

در نظر داشته باشید که برای درخواست صدور دستور موقت یا تامین خواسته، خواهان باید دلایل و مستندات کافی برای اثبات ادعای خود ارائه کند. همچنین، دادگاه می تواند برای صدور دستور موقت یا تامین خواسته، از خواهان وثیقه یا تضمین مناسب اخذ کند.

ماده های قانونی مرتبط با نحوه توقیف عملیات اجرایی قلع وقمع دادگاه بعد از ۶ سال

• ماده ۴۷ قانون اجرای احکام مدنی: هرگاه محکوم به، وجه نقدی باشد و محکوم علیه ظرف مهلت مقرر در ماده ۳۶ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴ آن را نپردازد، محکوم له می تواند نسبت به توقیف اموال منقول و غیرمنقول محکوم علیه اقدام نماید. در این ماده آمده است که عملیات اجرایی قلع وقمع، مشمول مرور زمان اجرایی ۶ ساله می شود.

• ماده ۳۶ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴: محکوم علیه مکلف است ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ اجراییه، مفاد آن را اجرا نماید.

• ماده ۲۴۷ قانون آئین دادرسی مدنی: خواهان می تواند قبل از تقدیم دادخواست یا پس از آن تا وقتی که حکم قطعی صادر نشده است، از دادگاه درخواست تامین خواسته نماید. تامین خواسته عبارت است از توقیف اموال خوانده به میزان خواسته یا بیشتر به منظور اجرای حکم احتمالی.

• ماده ۳۱۲ قانون آئین دادرسی مدنی: دادگاه می تواند در مواردی که فوریت دارد، حتی قبل از تقدیم دادخواست، به درخواست خواهان دستور موقت صادر نماید. دستور موقت برای جلوگیری از خسارت یا رفع خطر صادر می شود و نباید متضمن ورود ضرر به طرف مقابل باشد.