قانون گذرنامه به همراه اصلاحات و الحاقات بعدی + PDF
متن قانون گذرنامه مصوب 1351/12/10 مجلس شورای ملی
فصل اول – كليات
ماده 1- گذرنامه سندی است كه از طرف مأموران صلاحيتدار دولت شاهنشاهي مذكور در اين قانون برای مسافرت اتباع ايران به خارج و يا اقامت در خارج و يا مسافرت از خارج به ايران داده می شود.
ماده 2- اتباع ايران برای خروج از كشور و يا اقامت در خارج و يا مسافرت از خارج به ايران بايد تحصيل گذرنامه نمايند. صدور گذرنامه منوط به ارائه اسنادی است كه هويت و تابعيت ايرانی تقاضا كننده را ثابت نمايد. اسناد مزبور به موجب آئين نامه اجرائی اين قانون تعيين خواهد شد.
ماده 3- خروج از كشور بدون ارائه گذرنامه يا مدارك مسافرت مذكور در اين قانون ممنوع است.
ماده 4 (منسوخه 1390/08/22)– ورود به كشور و يا خروج از آن فقط از نقاطی كه بنا به پيشنهاد وزارت كشور و تصويب هيأت وزيران تعيين و آگهی خواهد شد مجاز است.
ماده 5- بازرسی گذرنامه و مدارك مسافرت و رسيدگي به آنها در مرز با شهربانی كل كشور و در نقاطي كه شهرباني نباشد به عهده ژاندارمری كل كشور است.
مأموران مربوط مكلفند از ورود افرادی كه فاقد گذرنامه يا مدارك لازم برای ورود به ايران باشند جلوگيری نمايند.
تبصره (اصلاحی 1358/10/05)ـ در مواردی كه افرادي فاقد گذرنامه و يا مدارك مسافرت برای مراجعه به ايران باشند در صورتی كه تابعيت ايرانی و يا ايرانی آنان محرز شود با رعايت ماده 20 اين قانون مكلفند برگ بازگشت به ايران را از مأموريت های سياسی يا كنسولی جمهوری اسلامی ايران در خارجه دريافت نمايند. ضوابط تشخيص و ايرانی بودن اين قبيل اشخاص بموجب آئين نامه اجرائی اين قانون تعيين خواهد شد.
ماده 6- برگ مسافرت موضوع ماده 9 و همچنين برگ بازگشت موضوع ماده 20 و پروانه های گذر موضوع مواد 29 و 30 از نظر اين قانون در حكم گذرنامه است.
فصل دوم – انواع گذرنامه
ماده 7 – گذرنامه بر سه قسم است:
الف – گذرنامه سياسی.
ب – گذرنامه خدمت ( اعم از فردی يا جمعی).
ج – گذرنامه عادی ( اعم از فردی يا جمعی).
تبصره – مشخصات انواع گذرنامه از لحاظ رنگ و شكل و قطع و تعداد اوراق و نظاير آن و همچنين سازمان تهيه كننده آنها به موجب آئين نامه اجرائی اين قانون تعيين می گردد.
ماده 8- از تاريخ تصويب اين قانون گذرنامه های تحصيلی به تدريج به گذرنامه های عادی تبديل خواهد شد.
ماده 9- وزارت امور خارجه می تواند در موارد لزوم با موافقت وزير امور خارجه برای كسانی كه به مأموريت های خاص اعزام می شوند به جای گذرنامه برگ مسافرت انفرادی و يا دسته جمعی صادر نمايد. مشخصات برگ های مذكور در آئين نامه اجرائی قانون تعيين خواهد شد.
فصل سوم – گذرنامه های سياسی و خدمت
ماده 10 (اصلاحی 1377/02/20)– برای شخصيت های زير گذرنامه سياسی صادر می شود:
1 (اصلاحی 1377/02/20)– رهبر
2 (اصلاحی 1362/03/31)– رئيس جمهور.
3 (اصلاحی 1377/02/20)– رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام، رييس مجلس شورای اسلامی، رييس قوه قضائيه، معاون اول رييس جمهور، اعضای شورای نگهبان، توليت آستان قدس رضوی، وزراء دولت جمهوری اسلامی ايران و معاونان رييس جمهور.
4 (اصلاحی 1377/02/20)– نمايندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای مجمع تشخيص مصلحت نظام، اعضای شورای عالی امنيت ملی، نمايندگان مجلس خبرگان رهبری و اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی.
5 (اصلاحی 1377/02/20)– رييس ديوان عالی كشور، دادستان كل كشور، رييس ديوان عدالت اداری، رييس و دادستان ديوان محاسبات، معاونان رييس قوه قضائيه، رييس سازمان بازرسی كل كشور، رييس دفتر مقام معظم رهبری، رييس كل بانك مركزی و رييس سازمان صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران.
6 (اصلاحی 1377/02/20)– معاونان نخست وزير با موافقت نخست وزير، معاونان وزراء با موافقت وزير مربوطه، استانداران و شهردار مركز با موافقت وزير كشور و سرپرست بنياد شهيد و رئيس جمعيت هلال احمر.
7 (اصلاحی 1377/02/20)– نمايندگان مستقيم مقام معظم رهبری با معرفي رييس دفتر ايشان، نمايندگان ويژه رييس جمهور يا معاون اول رييس جمهور به معرفی دفتر ايشان، نمايندگان ويژه هيأت وزيران جهت ماموريت های خاص به معرفی دفتر هيأت دولت و روسای دفاتر روسای قوای سه گانه و مجمع تشخيص مصلحت نظام.
8 (اصلاحی 1377/02/20)– روسای بنياد مستضعفان و جانبازان، سازمان تبليغات اسلامي، بنياد شهيد انقلاب اسلامی، جمعيت هلال احمر جمهوری اسلامی ايران، كميته ملی المپيك جمهوری اسلامی ايران و استانداران كشور و شهردار تهران.
9 (اصلاحی 1377/02/20) – رؤسای جمهور سابق، نخست وزيران سابق، معاونان اول سابق رييس جمهور، رؤسای سابق مجلس شورای اسلامی، رؤسای سابق قوه قضائيه، اعضای سابق شورای عالی قضايی با معرفی بالاترين مقام دستگاه مربوطه.
10 (اصلاحی 1377/02/20) – مشاوران مقام معظم رهبری و معاونان دفتر معظم له با معرفی رييس دفتر ايشان، معاونان و مشاوران رييس جمهوری، معاونان معاون اول رييس جمهور، دبير شورای عالی امنيت ملی و روسا و دبيران كميته های شورای مزبور، معاونان وزراء، رؤسای دفاتر تخصصی تحت سرپرستی بلافصل رييس جمهور.
11 (اصلاحی 1377/02/20)– شخصيت های عالی مقام علمی، دينی، فرهنگی و رؤسای فرهنگستان ها با موافقت رييس جمهور.
12 (اصلاحی 1377/02/20) – رؤسای ديوان عالي كشور، دادستان كل كشور و ساير مقامات مندرج در جزء 5 و اعضای شورای عالي قضايی، وزراء و نمايندگان مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان و معاونان رياست جمهوری و رييس قوه قضائيه كه بعد از پيروزی انقلاب اسلامی عهده دار مناصب فوق بوده اند و رؤسای سابق نمايندگی های سياسی و كنسولی و بين المللی جمهوری اسلامی ايران در خارج از كشور با معرفی بالاترين مقام دستگاه مربوطه.
13 (اصلاحی 1377/02/20)– سفرا، مديران كل و معاونان آنان و رؤساي ادارات وزارت امور خارجه، ماموران ثابت سياسی و كنسولی.
14 (اصلاحی 1377/02/20)– ماموران رمز و مخابرات و كساني كه به نمايندگي از دولت جمهوری اسلامی ايران مقامی را در مؤسسات و نهادهای بين المللی عهده دار می شوند، پيك های سياسی و كسانی كه به ماموريت موقت سياسی و كنسولی اعزام می شوند با موافقت وزير امور خارجه.
15 (الحاقی 1377/02/20)– رييس، معاونان و مديران كل منطقه ای سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، رايزنان و وابستگان فرهنگی كه در پوشش كادر وزارت امور خارجه به خارج از كشور اعزام می شوند.
16 (الحاقی 1377/02/20)– مديران كل مدارس خارج از كشور و دفتر همكاری های علمی و بين المللی و سرپرستی های مدارس خارج از كشور به پيشنهاد وزير آموزش و پرورش.
17 (الحاقی 1377/02/20)– در غير از موارد ياد شده در بالا برای انجام مأموريت های خاص سياسی حسب ضرورت، با تشخيص وزير امور خارجه.
تبصره 1 (اصلاحی 1362/03/31)– همسران مشمولين بندهای 1 و 2 و 3 اين ماده می توانند از گذرنامه سياسی جداگانه استفاده نمايند.
تبصره 2 (الحاقی 1362/03/31)– نام همسران افراد موصوف در بندهای 4 تا 14 اين ماده در صورتی كه همراه دارنده گذرنامه باشند به تقاضاي دارنده گذرنامه در گذرنامه سياسی ثبت و از همان گذرنامه استفاده خواهند نمود و تفكيك گذرنامه و صدور گذرنامه سياسی جهت آنان با موافقت وزير امور خارجه امكان پذير خواهد بود.
تبصره 3 (اصلاحی 1377/02/20)– نام فرزندان ذكور كمتر از (18) سال مشمولين اين ماده و فرزندان اناث آنان تا هنگام ازدواج درصورتي كه همراه دارنده گذرنامه باشند، به تقاضای دارنده در گذرنامه سياسی ثبت و از همان گذرنامه استفاده خواهند نمود و درصورت نياز به تفكيك پس از استعلام از وزارت امور خارجه و در صورت موافقت طبق مقررات اين قانون برای آنها گذرنامه خدمت يا عادی صادر خواهد شد.
تبصره 4 (الحاقی 1377/02/20)– همطرازان مقامات مندرج در اين ماده ( برطبق قانون نظام هماهنگ پرداخت) اعم از شاغل و سابق با معرفی بالاترين مقام دستگاه مربوطه از گذرنامه سياسی استفاده خواهند نمود.
ماده 11 (اصلاحی 1362/03/31)– برای اشخاص زير گذرنامه خدمت صادر می گردد.
1 (اصلاحی 1362/03/31)– اشخاصی كه به عنوان همراه با رهبر يا يكی از اعضای شورای رهبری به خارج از كشور مسافرت می نمايند.
2 (اصلاحی 1377/02/20)– اشخاصی كه به عنوان همراه در ارتباط با ماموريت با رياست جمهور يا معاون اول رييس جمهور به خارج از كشور مسافرت می نمايند با معرفی مقام مربوط.
3 (اصلاحی 1377/02/20)– اشخاصی كه به موجب تصويبنامه هيأت وزيران برای انجام مأموريت به خارج از كشور اعزام می شوند با معرفی دفتر هيأت دولت.
4 (اصلاحی 1362/03/31)– كارمندان وزارتخانه ها و سازمان ها و ارگان های وابسته به دولت و ارگان های نظامی كه به خارج از كشور اعزام می گردند با معرفی وزير مربوطه و ذكر علت مأموريت.
5 (اصلاحی 1362/03/31)– مأموران اداری و فنی وزارت امور خارجه و همسران آنها با موافقت وزير امور خارجه.
تبصره 1 (اصلاحی 1362/03/31)– نام همسر و فرزندان كمتر از 18 سال مشمولين اين ماده در صورتی كه همراه دارنده گذرنامه باشند به تقاضای دارنده گذرنامه خدمت در همان گذرنامه ثبت می شود.
تبصره 2 (الحاقی 1362/03/31)– نمايندگی های جمهوری اسلامی ايران در خارج نمی توانند براي همسر و فرزندان همراه، گذرنامه خدمت جداگانه صادر نمايند ولی در صورت نياز به تفكيك پس از استعلام از وزارت امور خارجه و در صورت موافقت طبق مقررات اين قانون برای آنها گذرنامه عادی صادر خواهد شد.
ماده 12 (اصلاحی 1362/03/31)– صدور گذرنامه سياسی و خدمت به عهده وزارت امور خارجه است.
ماده 13 (اصلاحی 1362/03/31)– مدت اعتبار گذرنامه سياسی و خدمت يك سال است مگر در مورد مأموران ثابت دولت در نمايندگی های شاهنشاهی در خارجه كه اعتبار گذرنامه تا خاتمه مدت مأموريت آنان خواهد بود.
تبصره 1 (اصلاحی 1362/03/31)– تمديد مدت گذرنامه های سياسی و خدمت طبق مقررات اين قانون با موافقت وزارت امور خارجه در مركز توسط اداره گذرنامه و رواديد و در خارج از كشور توسط نمايندگی های جمهوری اسلامی ايران انجام خواهد شد.
تبصره 2 (اصلاحی 1362/03/31)– كليه دارندگان گذرنامه های سياسی و خدمت در موقع ورود به كشور بايد گذرنامه خود را به وزارت امور خارجه تحويل دهند.
فصل چهارم – گذرنامه عادی
ماده 14- صدور گذرنامه عادی در ايران به عهده شهربانی كل كشور و در خارج از ايران با مأمورين كنسولی كشور شاهنشاهی يا مأموران سياسی عهده دار امور كنسولی خواهد بود. مقررات مربوط به ترتيب صدور و تمديد و تجديد و اصلاح گذرنامه به موجب آئين نامه اجرائی اين قانون تعيين خواهد شد.
ماده 15- محصلينی كه براي تحصيل عازم خارج از كشور می باشند با رعايت قانون وظيفه عمومی در مورد تحصيلات غير دانشگاهی از طرف وزارت آموزش و پرورش و در مورد تحصيلات دانشگاهی از طرف وزارت علوم و آموزش عالی به شهربانی كل كشور معرفی می شوند.
شغل آنها در گذرنامه محصل ذكر می گردد و از پرداخت كليه وجوه مربوط به صدور گذرنامه معاف می باشند. اين معافيت شامل محصلينی كه گذرنامه تحصيلی آنان تدريجاً به گذرنامه عادی تبديل خواهد شد نيز می باشد محصلينی كه گذرنامه تحصيلی آنان به گذرنامه عادی تبديل می شود از مقررات معافيت تحصيلی احضار بخدمت زير پرچم استفاده خواهند كرد.
ماده 16 (اصلاحی 1362/08/03)– به اشخاص زير هيچ نوع گذرنامه برای خروج از كشور داده نمي شود:
1 – كسانی كه به موجب اعلام كتبی مقامات قضائی حق خروج از كشور را ندارند.
2 – كسانی كه در خارج از ايران به سبب تكدی و يا ولگردی و يا ارتكاب سرقت و كلاهبرداري و يا به هر عنوان ديگر دارای سوء شهرت باشند.
3 – كسانی كه مسافرت آنها به خارج كشور به تشخيص مقامات قضائی مخالف مصالح جمهوری اسلامی ايران باشد.
تبصره 1 (اصلاحی 1362/08/03)– رسيدگی و تشخيص افراد مذكور در بند 2 اين ماده واحده به عهده كميسيونی مركب از نمايندگان:
1 – وزارت امور خارجه.
2 – وزارت دادگستری
3 – وزارت كشور
4 – شهربانی جمهوری اسلامی.
5 – وزارت اطلاعات كه به دعوت وزارت كشور تشكيل خواهد شد می باشد.
تبصره 2 (اصلاحی 1362/08/03)– از تاريخ 1362/08/03، ماده 16 قانون گذرنامه مصوب 1351 و تبصره و بندهای آن و همچنين لايحه قانوني اصلاح ماده 16 قانون گذرنامه مصوب 1358/12/4 شورای انقلاب نسخ می شود.
ماده 17- دولت می تواند از صدور گذرنامه و خروج بدهكاران قطعی مالياتی و اجرای دادگستری و ثبت اسناد و متخلفين از انجام تعهدات ارزی طبق ضوابط و مقرراتی كه در آئين نامه تعيين می شود جلوگيری نمايد.
ماده 18 – برای اشخاص زير با رعايت شرايط مندرج در اين ماده گذرنامه صادر می شود:
1 (اصلاحی 1380/03/23)– صدور گذرنامه و تمديد و صدور اجازه خروج انفرادی اشخاص كمتر از هجده سال تمام و كسانی كه تحت ولايت يا قيموميت می باشند با اجازه كتبی ولی يا قيم آنان فقط در موارد ذيل امكان پذير خواهد بود:
الف – بيماران با معرفی شورای عالی پزشكی.
ب – افرادي كه يكي از والدين يا قيم قانونی آنها مقيم خارج از كشور باشد.
ج – همسر و فرزندان كاركنان دولت جمهوری اسلامی ايران كه مدت مأموريت آنان بيش از شش ماه باشد با تأييد بالاترين مقام وزارتخانه نهاد يا سازمان دولتی.
د – گروه های كارآموزی و يا گردش علمي و يا شركت در سمينارها و مسابقات علمی و فرهنگی و تيم های ورزشی با معرفی بالاترين مقام ارگان و نهاد مربوطه.
هـ – جانبازان و مجروحين انقلاب اسلامی و جنگ تحميلی با معرفی بالاترين مقام نهاد مربوطه در مركز يا امضاء مجاز معرفی شده توسط مقام مذكور برای معالجه.
و – همسر و فرزندان كسانی كه براي فرصت های مطالعاتی بيش از شش ماه اعزام شده يا می شوند و نيز همسر و فرزندان دانشجويان شاغل به تحصيل در خارج از كشور با تأييد وزارت فرهنگ و آموزش عالی يا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی.
ز – كسانی كه با پروانه گذر زيارتی عازم مسافرت خارج از كشور می باشند.
1 – اشخاصی كه كمتر از هجده سال تمام دارند و كساني كه تحت ولايت و يا قيمومت می باشند با اجازه كتبی ولی يا قيّم آنان.
2 – مشمولين وظيفه عمومی با اجازه كتبی اداره وظيفه عمومی.
3 – زنان شوهردار ولو كمتر از 18 سال تمام با موافقت كتبي شوهر و در موارد اضطراری اجازه دادستان شهرستان محل درخواست گذرنامه كه مكلف است نظر خود را اعم از قبول درخواست يا رد آن حداكثر ظرف سه روز اعلام دارد كافی است. زنانی كه با شوهر خود مقيم خارج هستند و زنانی كه شوهر خارجی اختيار كرده و به تابعيت ايرانی باقی مانده اند از شرط اين بند مستثنی می باشند.
ماده 19- در صورتی كه موانع صدور گذرنامه بعد از صدور آن حادث شود يا كسانی كه بموجب ماده 18 صدور گذرنامه موكول به اجازه آنان است از اجازه خود عدول كنند از خروج دارنده گذرنامه جلوگيری و گذرنامه تا رفع مانع ضبط خواهد شد.
ماده 20- به ايرانيانی كه به كشور مراجعت می كنند و فاقد گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه باشند و يا اينكه مدت اعتبار آن اسناد منقضی شده باشد به شرط آنكه تابعيت ايرانی آنها مسلم باشد برگ بازگشت كه فقط برای بازگشت به ايران معتبر است داده می شود.
تبصره – برگ بازگشت از طرف مقامات سياسی و كنسولی شاهنشاهی در خارج از كشور به طور رايگان صادر می شود و در مرز از دارنده آن اخذ می گردد.
فصل پنجم – همراهان
ماده 21- نام اطفال كمتر از 18 سال تمام كه همراه هر يك از والدين يا جد يا جده پدری يا مادری يا زن پدر يا شوهر مادر و يا خواهر و برادر خود مسافرت می نمايند در صورت درخواست ولی يا قيم آنها بر حسب مورد در گذرنامه اشخاص مذكور ثبت خواهد گرديد.
ماده 22- نام نوزادانی كه از زنان ايرانی مقيم خارج هنگام توقف مادر در ايران متولد می شوند در گذرنامه مادر ثبت می شود و در اين مورد نيازی به جلب موافقت پدر نيست و همچنين در مواردی كه در خارج از ايران شوهر ايرانی در كشور محل تولد نوزاد حاضر نباشد.
تبصره – اطفال موضوع بند 4 ماده 976 و موضوع ماده 978 قانون مدنی مادام كه تحت ولايت يا حضانت پدر يا مادر خود هستند می توانند به معيت والدين خود با گذرنامه خارجی آنان بخارج از كشور مسافرت نمايند.
ماده 23- برای يك خانواده كه با هم مسافرت می كنند در صورت تقاضا يك گذرنامه صادر می شود و نام زن و اولاد كمتر از 18 سال در آن ثبت خواهد شد. هيچ يك از همراهان مستقلاً حق استفاده از گذرنامه را ندارد و در صورتی كه بخواهد از دارنده گذرنامه جدا شود بايد گذرنامه جداگانه تحصيل نمايد.
فصل ششم – اعتبار گذرنامه عادی
ماده 24- گذرنامه برای مسافرت به كليه كشورها اعتبار دارد مگر به كشورهائی كه دولت در موارد مقتضی مسافرت اتباع ايران را به آن كشورها ممنوع و يا محدود نموده باشد. در صورتی كه بعد از صدور گذرنامه محدوديتی مقرر شود وجوه پرداختی كسانی كه از مسافرت محروم شوند به آنها مسترد می گردد. نحوه اجرای مفاد اين ماده ضمن آئين نامه اجرائی اين قانون معين خواهد شد.
ماده 25 (اصلاحی 1373/07/03)– مدت اعتبار گذرنامه جديد از تاريخ صدور پنج سال است و فقط براي مدت پنج سال ديگر قابل تمديد می باشد.
تبصره (الحاقی 1373/07/03) – گذرنامه هايی كه تا تاريخ تصويب اين قانون سه سال آنها خاتمه نيافته تا پايان مدت مذكور، معتبر خواهند بود.
ماده 26 (منسوخه 1373/07/03) – گذرنامه هايی كه تا تاريخ تصويب اين قانون وسيله مقامات صلاحيتدار صادر گرديده و مدت پنج ساله آنها خاتمه نيافته است تا خاتمه مدت معتبر است.
ماده 27- در صورتی كه گذرنامه غيرقابل استفاده و يا مفقود شود پس از رسيدگی لازم كه نحوه آن در آئين نامه تعيين خواهد شد گذرنامه ديگری با اخذ هزينه های صدور صادر می شود.
هرگاه قابل استفاده نبودن يا مفقود شدن گذرنامه ناشی از عمل متصديان مسئول باشد برای بقيه مدت اعتبار گذرنامه جديد بدون دريافت هزينه های صدور صادر خواهد شد.
فصل هفتم – گذرنامه جمعی
ماده 28– گذرنامه جمعی اعم از خدمت يا عادي فقط در ايران و برای گروه های زير صادر می شود:
اين نوع گذرنامه ها به نام رئيس گروه صادر و نام و مشخصات همراهان در برگ ضميمه آن درج خواهد گرديد.
1 ) افسران – درجه داران – افراد و بطور كلي كاركنان مشمول قانون استخدام نيروهای مسلح شاهنشاهی كه به طور جمعی و به منظور انجام مأموريت عازم خارج از كشور باشند.
2 ) گروه های ورزشی كه بمنظور انجام مسابقات عازم خارج هستند به معرفی سازمان تربيت بدنی ايران.
3 ) گروه های پيشاهنگی به معرفی سازمان پيشاهنگی ايران.
4 ) دانشجويان و دانش آموزان و معلمان و استادان كه برای مطالعات آموزشی و فرهنگی به معرفی وزارتخانه های مربوط به خارج می روند.
5 ) گروه های هنری كه توسط وزارت فرهنگ و هنر يا وزارت اطلاعات معرفی می شوند.
6 ) گروه های معرفی شده از طرف سازمان های دولتی و يا وابسته بدولت و يا جمعيت شير و خورشيد سرخ ايران.
7 ) گروه های كارگری برای كارآموزی يا كسب مهارت فنی با تأييد و معرفی وزارت كار و امور اجتماعي.
تبصره 1 – هر يك از اعضای گروه های فوق كه هنگام مسافرت از گروه خود جدا شود بايد گذرنامه جداگانه تحصيل نمايد.
تبصره 2 – حداقل تعداد افرادی كه می توانند از گذرنامه جمعی استفاده نمايند پنج نفر و حداكثر چهل نفر خواهد بود.
تبصره 3 – صدور گذرنامه جمعی در صورتی كه به منظور انجام مأموريتی به خرج سازمان های دولتی يا جمعيت شير و خورشيد سرخ ايران باشد مجانی است و در غير اين صورت علاوه بر هزينه صدور يك گذرنامه از هر نفر ده درصد هزينه صدور اخذ خواهد شد.
تبصره 4 – اعتبار گذرنامه جمعی يك سال است و در صورت موافقت سازمان مربوط حداكثر يك سال ديگر تمديد می شود.
فصل هشتم – پروانه گذر
ماده 29- در موارد زير به پيشنهاد وزارت كشور و تصويب هيأت وزيران بجای گذرنامه پروانه گذر صادر می شود:
1) برای تشرف به مكه معظمه و عتبات مقدسه.
2) برای كاركنان وسائط نقليه آبی و هوائی و زمينی.
3) برای رفت و آمد اتباع دولت شاهنشاهي كه در نقاط مرزی كشور و نقاط واقع درسواحل و جزاير خليج فارس و دريای عمان (دريای مكران) سكونت دارند به مناطق مرزی مجاور و نواحی جنوبی خليج فارس.
تبصره 1 – مشخصات و ترتيب صدور و مدت اعتبار و مرجع صدور پروانه های گذر مذكور در اين ماده و هزينه صدور آنها به موجب آئين نامه اجرائی اين قانون تعيين خواهد شد.
تبصره 2 – حدود مناطق مرزي و سواحل و همچنين نقاط مرزی مجاور و نواحی جنوبی خليج فارس به پيشنهاد وزارت كشور و تصويب هيئت وزيران تعيين خواهد شد.
ماده 30- شهرباني كل كشور بر حسب اعلام وزارت امور خارجه به كسانی كه ترك تابعيت ايران را نموده اند پروانه گذر خواهد داد و اين پروانه فقط برای خروج از ايران معتبر است.
فصل نهم – برگ گذر بيگانگان
ماده 31- شهربانی كل كشور ميتواند با موافقت سازمان اطلاعات و امنيت كشور و تأييد وزارت امور خارجه برای بيگانگان بدون تابعيت يا خارجيانی كه به جهاتی قادر به تحصيل گذرنامه از كشور متبوع خود نيستند برگ گذر بيگانگان صادر نمايد اين برگ دليل تابعيت ايرانی دارنده يا همراهان او محسوب نمی شود.
تبصره 1- مشخصات برگ گذر بيگانگان از لحاظ رنگ و شكل و قطع وغيره بموجب آئين نامه اجرائی اين قانون تعيين خواهد شد.
تبصره 2 – نام فرزندان كمتر از 18 سال اين قبيل افراد در برگ گذر والدين همچنين نام زن در برگ گذر شوهر به شرط آنكه واجد شرائط مذكور در اين ماده باشند ثبت می شود و استفاده جداگانه از اين برگ به وسيله همراهان ممنوع است.
ماده 32- مدت اعتبار برگ گذر بيگانگان برای مراجعت به ايران از تاريخ صدور يك سال است و دارنده آن برای هربار خروج از كشور بايد تحصيل اجازه نمايد.
فصل دهم – آيين نامه های اجرايی
ماده 33 (اصلاحی 1380/03/23)- آيين نامه های مربوط به وجوهی كه از متقاضيان گذرنامه و يا اسناد در حكم گذرنامه و يا برگ گذر بيگانگان طبق مقررات بايد دريافت شود و ساير آئين نامه های اجرائی اين قانون توسط وزارتخانه های امور خارجه، كشور و دادگستری تهيه و پس از تصويب هيأت وزيران به موقع اجرا گذارده خواهد شد و تا تصويب آئين نامه های مزبور مقررات فعلی قابل اجرا است.
تبصره (منسوخه 1380/03/23)– در صورتی كه تغييراتی در آيين نامه های مصوب ضرورت پيدا كند به تصويب كميسيون های مربوط مجلسين خواهد رسيد.
فصل يازدهم – مجازات ها
ماده 34 (اصلاحی 1399/11/08)– هر ايرانی كه بدون گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه از كشور خارج شود، به حبس از 1 تا 2 سال يا پرداخت جزای نقدی از 000 /000 /24 تا 000 /000 /100 ريال محكوم خواهد شد.
ماده 35 (اصلاحی 1399/11/08) – هر ايرانی كه از نقاط غير مجاز وارد كشور شده يا از كشور خارج شود به 2 ماه تا يك سال حبس و يا جريمه نقدی از 000 /000 /24 تا 000 /000 /100 ريال محكوم می گردد.
ماده 35 مكرر (اصلاحی 1399/11/08) – هر ايرانی كه بدون داشتن گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه بخواهد از مرز غير مجاز خارج شود و به هنگام عبور دستگير گردد، به يك ماه تا يك سال حبس يا پنجاه هزار ريال تا سيصد هزار ريال جزای نقدی محكوم خواهد شد و چنانچه مرتكب دارای گذرنامه و يا اسناد در حكم گذرنامه باشد، به حبس از يك ماه تا شش ماه يا جزای نقدی از پنجاه هزار ريال تا دويست هزار ريال محكوم خواهد شد.
تبصره (الحاقی 1367/07/14) – كسانی كه به تبع اغنام و احشام با سوء نيت مرتكب عبور غير مجاز از مرز شده باشند، به مجازات فوق محكوم می گردند و صاحب اغنام و احشام كه عبور از مرز با علم و اطلاع يا دستور او بوده، برای مدت پنج سال از سكونت در نوار مرزی محروم می شود.
ماده 36 (اصلاحی 1390/08/23)ـ هر ايرانی كه بر خلاف ماده (24) اين قانون عمل نمايد، به حبس از دو سال تا پنج سال و محروميت از داشتن گذرنامه از سه سال تا پنج سال محكوم می گردد.
ماده 37- هر كس برای دريافت گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه بنام خود يا نام ديگری اسناد و مدارك خلاف واقع يا متعلق به غير را عالماً عامداً به مراجع مربوط تسليم نمايد به حبس تأديبي از دو ماه تا شش ماه محكوم ميشود و در صورتی كه عمل او منجر به صدور گذرنامه شود به حبس تأديبي از دو ماه تا دو سال محكوم خواهد شد.
ماده 38- هر كس از گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه متعلق به ديگری برای ورود به كشور يا خروج از آن استفاده نمايد به حبس تأديبی از دو ماه تا يك سال محكوم می شود.
ماده 39- هر مستخدم دولت اعم از لشگری و كشوری بدون رعايت قوانين مربوط در اجرای وظيفه خود عالماً عامداً گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه بدهد به حبس تأديبی از دو ماه تا يك سال محكوم می شود.
ماده 40- هر مستخدم و مأمور دولت اعم از كشوری و لشگری كه برای عبور غيرمجاز اشخاص به خارج از كشور به نحوی از انحاء مساعدت و يا تسهيل وسيله نمايد به حبس تأديبی از 6 ماه تا دو سال محكوم خواهد شد.
ماده 41- هر كس برای تحصيل گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه عالماً و عامداً و به قصد تقلب هر گونه اطلاع مربوط به خود و همراهان را كه در صدور گذرنامه مؤثر است برخلاف واقع در پرسشنامه ذكر نمايد به شرط استفاده از گذرنامه به حبس تأديبی از دو ماه تا شش ماه محكوم خواهد شد.
ماده 42- از تاريخ اجراي اين قانون – قانون گذرنامه مصوب سال 1311 و آئين نامه های مربوط به آن و مواد 107 و 108 قانون جزا و همچنين قوانين مربوط به گذرنامه تحصيلی و ساير قوانينی كه با مواد اين قانون مغايرت دارد در آن قسمت كه مغاير است لغو می گردد.
ماده واحده (اصلاحی 1381/03/29)– برای صدور گذرنامه جهت رانندگان و كمك رانندگان و ميهمانداران ترانزيت علاوه بر مقررات قانون گذرنامه رعايت موارد زير الزامی است:
1 – ارائه معرفی نامه كتبی از بنگاه ها، مؤسسات و شركت های مسافربری يا باربري كه از طرف وزارت راه و ترابری فعاليت آنها مجاز شناخته شده است دائر بر اشتغال متقاضی در بنگاه يا مؤسسه و يا شركت های مزبور به شغل رانندگی يا كمك رانندگی يا ميهمانداری كه توسط دفتر اسناد رسمی گواهي امضاء شده باشد.
2 – ارائه تعهدنامه مبنی بر عدم اشتغال به شغل ديگری غير از رانندگی يا كمك رانندگی يا ميهمانداری كه توسط دفتر اسناد رسمی گواهی امضاء شده باشد.
3 – ارائه برگ عدم محكوميت مؤثر كيفری.
4 – ارائه برگ عدم اعتياد به مواد مخدر از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی.
تبصره 1 (اصلاحی 1381/03/29)– صدور گذرنامه برای رانندگان يا كمك رانندگان و ميهمانداران موضوع اين قانون كه دارای محكوميت مؤثر كيفری هستند ولی از تاريخ پايان محكوميت ايشان 2 سال گذشته باشد به شرط معين بودن با رعايت ديگر موارد فوق مجاز می باشد.
تبصره 2 (اصلاحی 1381/03/29)– در صورت ثبوت تخلف نسبت به بند 1 و 2 اين ماده، در دادگاه صالح راننده و كمك راننده و ميهماندار متخلف با رعايت شرايط و امكانات خاطي و دفعات و مراتب جرم و مراتب تأديب از وعظ و توبيخ و تهديد و درجات تعزير به مدت پنج الي ده سال از مسافرت به خارج به عنوان راننده و كمك راننده و ميهماندار ترانزيت محروم می شود.
در صورتی كه تخلف، مربوط به صدور معرفی نامه خلاف باشد صادركننده معرفی نامه خلاف از طرف شركت يا مؤسسه يا بنگاه موضوع بند 1 اين ماده، با رعايت شرايط و امكانات خاطی و دفعات و مراتب جرم و مراتب تأديب از وعظ و توبيخ و تهديد به مجازات تعزيری محكوم می شود.
نسخه PDF قانون گذرنامه را می توانید از اینجا دریافت نمایید:
قانون گذرنامه
نسخه word این قانون نیز از همینجا قابل دریافت است:
قانون گذرنامه
متن کامل قانون مجازات عبور دهندگان اشخاص غير مجاز از مرزهاي كشور و اصلاح بعضي از مواد قانون گذرنامه و قانون ورود و اقامت اتباع خارجه در ايران مصوب 1367 را نیز می توانید از اینجا مشاهده نمایید.
دپارتمان حقوقی تخصصی وکیل سوال
در مجموعه حقوقی وکیل سوال با مدیریت خانم ام البنین تنکابنی رضایی، شما همیشه به آخرین قوانین و مقررات دسترسی دارید و می توانید از مقالات تخصصی نوشته شده توسط وکلای باتجربه استفاده کنید. این مقالات به زبان ساده و کاربردی، شما را با جنبه های مختلف حقوقی، مالی و کیفری آشنا می کنند. برای اطلاع از جدیدترین تغییرات قانونی و مطالعه مقالات به روز، کافی است به وب سایت ما مراجعه کنید و با اطلاعات کامل، تصمیم های حقوقی بهتری بگیرید.
وکیل سوال، همراه شما در مسیر عدالت
