تفاوت درخواست صدور اجرائیه و درخواست اجرای احکام بعد از تاریخ نظارت
جواب های وکلای پایه یک دادگستری را در لیست زیر مشاهده میکنیم
تفاوت درخواست صدور اجرائیه و درخواست اجرای احکام بعد از تاریخ نظارت
درخواست صدور اجرائیه و درخواست اجرای احکام دو مرحله مجزا در فرآیند اجرای حکم هستند. درخواست صدور اجرائیه پس از صدور حکم و قبل از قطعیت آن صورت می گیرد و به موجب آن، سند لازم الاجرا صادر می شود. اما درخواست اجرای احکام پس از قطعیت حکم و صدور اجرائیه صورت می گیرد و به موجب آن، حکم قطعی شده اجرا می شود.
راه حل های ممکن برای موضوع تفاوت درخواست صدور اجرائیه و درخواست اجرای احکام بعد از تاریخ نظارت
برای حل مسئله تفاوت درخواست صدور اجرائیه و درخواست اجرای احکام بعد از تاریخ نظارت، راه حل های مختلفی وجود دارد. یکی از راه حل ها، درخواست صدور اجرائیه همزمان با صدور حکم است. در این صورت، پس از قطعیت حکم، نیازی به درخواست مجدد صدور اجرائیه نیست و می توان مستقیماً درخواست اجرای حکم را ارائه داد. راه حل دیگر، درخواست صدور اجرائیه پس از قطعیت حکم و قبل از سپری شدن مهلت قانونی است. در این صورت، اجرائیه صادر شده در مهلت مقرر به محکوم علیه ابلاغ می شود و پس از انقضای مهلت، می توان درخواست اجرای احکام را ارائه داد.
نکات مهم باید که راجب تفاوت درخواست صدور اجرائیه و درخواست اجرای احکام بعد از تاریخ نظارت باید در نظر گرفت
در خصوص تفاوت درخواست صدور اجرائیه و درخواست اجرای احکام بعد از تاریخ نظارت، نکات مهمی وجود دارد که باید در نظر گرفت. اولاً، مهلت درخواست صدور اجرائیه 20 روز از تاریخ ابلاغ حکم است. ثانیاً، مهلت درخواست اجرای احکام 2 سال از تاریخ قطعیت حکم یا صدور اجرائیه است. ثالثاً، در صورت عدم درخواست صدور اجرائیه در مهلت مقرر، حکم از درجه اعتبار ساقط می شود و باید مجدداً دادخواست اجرا مطرح شود.
ماده های قانونی مرتبط با تفاوت درخواست صدور اجرائیه و درخواست اجرای احکام بعد از تاریخ نظارت
- ماده 519 قانون آیین دادرسی مدنی: «هر گاه محکومٌ به، مالی برای اجرای حکم نداشته باشد، محکومٌ له می تواند از دادگاه صادرکننده حکم تقاضای صدور اجرائیه نماید.»
- ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی: «اجرائیه ای که به علت انقضاء مهلت قانونی یا به هر علت دیگر از درجه اعتبار ساقط شده باشد، به درخواست محکومٌ له دوباره صادر می شود.»
- ماده 523 قانون آیین دادرسی مدنی: «اجرای حکم باید به درخواست محکومٌ له و با صدور اجرائیه از طرف دادگاه صادرکننده حکم یا دادگاهی که به موجب قانون اجرای حکم به آن محول شده است، به عمل آید.»