پرسش پاسخ های حقوقی
اعلامی بودن حکم مطالبه خسارت قرارداد و عدم اجرای آن
جواب های وکلای پایه یک دادگستری را در لیست زیر مشاهده میکنیم
تعریف مسائل حقوقی درباره اعلامی بودن حکم مطالبه خسارت قرارداد و عدم اجرای آن
حکم اعلامی، حکمی است که تنها جنبه اعلامی داشته و اجرای آن را مستلزم صدور حکم اجرایی دیگر می داند. در مورد مطالبه خسارت قرارداد، اگر دادگاه حکم به مطالبه خسارت دهد، این حکم جنبه اعلامی دارد و برای اجرای آن، خواهان باید دادخواست اجرای حکم را به دادگاه ارائه دهد. عدم اجرای حکم اعلامی مطالبه خسارت قرارداد، موجب مسئولیت مدنی محکوم علیه شده و او مکلف به جبران خسارت ناشی از عدم اجرای حکم می شود.
راه حل های ممکن برای موضوع اعلامی بودن حکم مطالبه خسارت قرارداد و عدم اجرای آن
برای حل موضوع اعلامی بودن حکم مطالبه خسارت قرارداد و عدم اجرای آن، راه حل های زیر وجود دارد:
- صدور اجراییه: خواهان می تواند پس از صدور حکم اعلامی مطالبه خسارت قرارداد، با ارائه دادخواست اجرای حکم به دادگاه، درخواست صدور اجراییه کند. دادگاه پس از بررسی دادخواست، اجراییه صادر کرده و آن را به اجرای احکام ارسال می کند.
- مطالبه خسارت ناشی از عدم اجرای حکم: در صورت عدم اجرای حکم اعلامی مطالبه خسارت قرارداد، خواهان می تواند به دادگاه مراجعه کرده و دادخواست مطالبه خسارت ناشی از عدم اجرای حکم را تقدیم کند. دادگاه در صورت اثبات عدم اجرای حکم و تقصیر محکوم علیه، او را به جبران خسارت محکوم می کند.
نکات مهم باید که راجب اعلامی بودن حکم مطالبه خسارت قرارداد و عدم اجرای آن باید در نظر گرفت
در خصوص اعلامی بودن حکم مطالبه خسارت قرارداد و عدم اجرای آن، نکات مهمی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد:
- مسئولیت محکوم علیه: در صورت عدم اجرای حکم اعلامی مطالبه خسارت قرارداد، محکوم علیه مسئول جبران خسارت ناشی از عدم اجرای حکم است. این مسئولیت حتی در صورتی که محکوم علیه عذر موجهی برای عدم اجرای حکم داشته باشد، از بین نمی رود.
- مرور زمان: دعوای مطالبه خسارت ناشی از عدم اجرای حکم اعلامی مطالبه خسارت قرارداد، مشمول مرور زمان یک ساله است. این مرور زمان از تاریخ قطعیت حکم اعلامی مطالبه خسارت محاسبه می شود.
ماده های قانونی مرتبط با اعلامی بودن حکم مطالبه خسارت قرارداد و عدم اجرای آن
ماده های قانونی مرتبط با اعلامی بودن حکم مطالبه خسارت قرارداد و عدم اجرای آن عبارتند از:
- ماده ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی: «احکام دادگاه ها پس از قطعیت، قابل اجرا است. احکام اعلامی از این قاعده مستثنی است و دادگاه صادرکننده حکم، با درخواست ذی نفع، اجرائیه صادر می نماید.»
- ماده ۶۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی: «هر کس از اجرای حکم قطعی دادگاه یا سایر مراجع قضائی ذی صلاح، بدون عذر موجه خودداری کند، به دستور دادگاه صادرکننده حکم یا مرجع قضائی که حکم در آن به موقع اجرا گذاشته شده است، جلب شده و تا زمان اجرای حکم حبس می شود.»